سرگشته و حیرانم
درد است همه بارم
زین دایره مینا بس شِکوه به دل دارم
منصورچو می رقصید بر اوجِ درونِ دار من نیز چو او خوانم، من دار طلبکارم
ای ساقی سرمستان ،وی چرخ به تو گردان عاشق شده ام مستم، خواهم ز تو من یارم
نی نی چو تو باشی جان ،ای هستی در جریان من نیز نخواهم غیر ،هم یار و تو هم غارم
ای جام جهان بینم،من شیخ و تو اشراقم
آن روز که دل دیدت، پاک است ز اغیارم
ای نیش تو نوش جان، وی درد تو هم درمان بنداز مرا از پا هم، خود شو پرستارم
من مست چو می رقصم در کوچه رندانت زود است چو منصورت من نیز سر دارم
آن روز که این خاکی را جان و دلی دادی فریاد تو ای رضوان حالست همه زارم
*اریا*
آیدا