این روزا

این روزا عادت همه رفتن ودل شکستنه

درد تموم عاشقا پای کسی نشستنه

این روزا مشق بچه ها یه صفحه آشفتگیه

گردای رو آینه ها فقط غم زندگیه

بهانه

گفتی که به احترام دل باران باش
باران شدم و به روی گل باریدم
گفتی که ببوس روی نیلوفر را
از عشق تو گونه های او بوسیدم
گفتی که ستاره شو
دلی روشن کن

کاش...

کاش در دهکده ی عشق فراوانی بود
توی بازار صداقت کمی ارزانی یود

کاش اگر گاه کمی لطف به هم می کردیم
مختصر بود ولی ساده و پنهانی بود

کاش به حرمت دل های مسافر هر شب
روی شفاف ترین خاطره مهمانی بود

آدم بــرفی

برگی از دفتر شعر مریم حیدرزاده



تو را ساختم با اون برفا، آدم بــرفی
تو اون شب اومدی دنیا، آدم بــرفی

شبی که عمرش از هر شب درازتر بود
به او شب ما می گیم، یلدا، آدم بــرفی

یه جورایی من و تو عین هم هستیم
تــوام تنها، منــم تنها، آدم بــرفی

من عاشق بودم و خواستم پناهم شی
توام عاشق بودی اما، آدم بــرفی

صنما...

با من صنما دل یک دله کن * گر سر ننهم آنگه گله کن

..........................

مجنون شده ام از بهر خدا * زان زلف خوشت یک سلسله کن

..........................

سی پاره بکف در چله شدی * سی پاره منم ترک چله کن

..........................

مجهول مرو با غول مرو * زنهار سفر با قافله کن

..........................

ای مطرب دل زان نغمه خوش * این مغز مرا پر مشغله کن

..........................

ای زهره و مه زان شعله رو * دو چشم مرا دو مشعله کن

..........................

ای موسی جان شبان شده ای * بر طور برو ترک گله کن

..........................

نعلین زد و پا بیرون کن و رو * در دست طوی پا آبله کن

..........................

تکیه گه تو حق شد نه عصا * انداز عصا وان را یله کن

..........................

فرعون هوا چون شد حیوان * در گردن او رو زنگله کن