گه دو خط شعری نویسم از غم این روزگار

گه شکایت از خودم, گه شاکی از این روزگار
گه رفاقت با دلم, گه بر سرش منت گذار

گه ز او دلگیرم و گه می شوم امیدوار
گه ز خود نومیدم و گه می شوم رویا گذار

گه صبوری پیشه ام, گه می شوم بی تاب یار
گه ز او غمگین و نالان, وانگهی باز بی قرار

گه غمم بر دل کشم, گه می زنم فریاد یار
گه قلم با من غریبه, گه نویسم یاد یار

گه دو دیده اشک ماتم, گه شوم خیره به در
گه دل از دنیا بریده, گه به رویای بهار

گه سخن ها با دلم, گه هم سکوتم اختیار
گه نگاهم پر ز حرف و گه خجل از روی یار

گه تمنای وصال و گه شوم تسلیم یار
گه پر از شیدایی و گه می شوم پرهیزگار

گه پر از حس رهایی, گه به زندانم اسیر
گه لبم تشنه به آبی, گه ز باران سیر سیر

گه ز نامور راضی و گه هم که فریادش به سر
گه کنم با او رفاقت, گه شوم خیره به سر

گه پذیرم سرنوشت و گه کنم از او فرار
گه دو خط شعری نویسم از غم این روزگار

........ حسن نامور