۲۰
فروردين ۹۳
ﺩﻟـــﻢ ﻫــــﻮﺱ ﯾـــــﮏ ﺩﻭﺳـــﺖ ﮐـــﺮﺩﻩ ...
ﯾــــﮏ ﺭﻓﯿــــﻖِ ﺷــﺶ ﺩﺍﻧــــــﮓ ...
ﯾــــــﮏ ﺁﺭﺍﻡِ ﺩﻝ ...
ﮐﺴـﯽ ﮐـﻪ ﺍﻣﺘﺤـﺎﻧـﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﻓـﺎﻗـــﺖ ﭘـﺲ ﺩﺍﺩﻩ ... ﻭ ﺩﯾـــﮕﺮ ﻣﺤـــﮏ ﺯﺩﻧــــﯽ ﺩﺭ ﮐـﺎﺭ ﻧــﺒـﺎﺷﺪ ...
ﺭﻓﯿـﻘﯽ ﮐــﻪ ﻣــﻦ ﻧـﮕــﻮﯾـــﻢ ﻭ ﺍﻭ ﺑــــﺸﻨﻮﺩ ...
ﺑﺨــﻨﺪﻡ ﻭ ﺣـﺠﻢ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻨــﺩﻩ ﺍﻡ ﺑــﺒﯿـﻨﺪ ...
ﺭﻓﯿﻘـﯽ ﮐﻪ ﺑﮕـﻮﯾـﻢ ﺑـﺮﻭ ، ﺑﻤــﺎﻧﺪ ﻭ ﺁﺭﺍﻣـﻢ ﮐـﻨﺪ ...
ﻫﻤـﺎﻥ ﺭﻓﯿﻘـﯽﮐﻪ ﺑﺎﯾـــﺪ ﺑﺎﺷـﺪ ﻭ ﻧﯿـــﺴﺖ ...
ﻋﺠــﯿﺐ ﺩﻟـــﻢ ﮔــﺮﻓﺘﻪ ﺍﯾـﻨــــــــﺮﻭﺯﻫﺎ ...
۹۳/۰۱/۲۰