تو آمدی و کوچه های مدینه را باران شکوفه پوشاند؛ آمدی و آینه ها، به
پابوسی ات، آب های جهان را
به انعکاس برخاستند. آمدی، تو یازدهمین چراغ پرفروغ ولایت باشی.
با نام «حَسَن»، باب یازدهم کتاب امامت نگاشته می شود و این، مژده ای
است برای ما که چیزی به
کلیّت روشنی نمانده است. چیزی نمانده به سرزدنِ یگانه گوهر عشق و
اتمام حجت.
از هم اکنون، دنیا چشمان پرفروغش را به انتظار می نشیند.
در شادى به روى مردم دنیا واشد
مولد غنچه شد و فصل اقاقى ها شد
ماه زیباى مدینه تو دل تاریکیا
کودکى، لاله رخى، میوه هفت آسمونا
کودکى با همه خصلت مردان خدا
پسر پاک نقى هَدِیّه خوب خدا
یا حسن عید تو امروزِ وُ دل عیدى مى خواد
عیدیمون باشه همین که آقامون مهدى بیاد
اللهم عجل لولیک الفرج
*********************************************************
امام حسن عسکری(ع) می فرمایند:
جدال مکن که ارزشت مى رود و شوخى مکن که بر تو دلیر شوند. 
امام حسن عسکری(ع) می فرمایند:
هر که به پایین نشستن در مجلس خشنود باشد، پیوسته خدا و فرشته ها بر
او رحمت فرستند تا برخیزد.
امام حسن عسکری(ع) می فرمایند:
«بسم اللّه الرّحمن الرّحیم» به اسم اعظم خدا، از سیاهى چشم به
سفیدىاش نزدیکتر است.
امام حسن عسکری(ع) می فرمایند:
از جمله تواضع و فروتنى، سلام کردن بر هر کسى است که بر او مىگذرى، و
نشستن در پایین مجلس است.
امام حسن عسکری(ع) می فرمایند:
خنده بیجا از نادانى است.
امام حسن عسکری(ع) می فرمایند:
خشم و غضب، کلید هر گونه شرّ و بدى است.
امام حسن عسکری(ع) می فرمایند:
کینه توز ، ناآرامترینِ مردمان است.
امام حسن عسکری(ع) می فرمایند:
مؤمن براى مؤمن ،برکت و بر کافر، اتمام حجّت است.
امام حسن عسکری(ع) می فرمایند:
قلب احمق در دهان او و دهان حکیم در قلب اوست.
امام حسن عسکری(ع) می فرمایند:
دوست نادان، مایه رنج است.
