۱۶
بهمن ۹۲
بی عشق هیچ فلسفه ای در جهــــــان نبود
احســــاس در " الهــــه ی نازِ بنــــــان " نبود
بی شک اگرکه خلق نمی شد "گناهِ عشق"
دیگر خـــــدا به فکـــرِ "شـبِ امتحـــان" نبود
بنشین رفیــــق! تــــا که کمی درد دل کنیم
انـــــدازه ی تو هیـــــــچ کسی مهربان نبود
اینجـــــــــــا تمامِ حنجـــره ها لاف می زنند
هرگز کسی هـر آنچه که می گفت،آن نبود!
لیــــــلا فقــــط به خاطـرِ مجنـون ستاره شد
زیــــــرا شنیــده ایــم چنیــن و چنــــان نبود
حتـی پرنــــــــــده از بغـــلِ ما نمی گذشت
اغــــــــراقِ شاعرانــــــــــه اگر بارِمان نبود
گشتم...نبود...نیست... تـو هم بیشتر نگرد!
غیر از خـــــودت که با غزلم همــــزبان نبود
دیشب دوباره -از تو چـه پنهـان- دلم گرفت
با اینـــکه پای هیـــــــچ زنــی در میان نبود!
۹۲/۱۱/۱۶