درباره مقام والای دختر پیامبر

درباره...

درباره مقام والای دختر پیامبر، بانوی زنان بهشت، آنچه با قلم شکسته مان بنویسیم، چون غباری است در آسمان بیکران. باید از زلال دریای معرفت و پیامبر رحمت مدح او را شنید که فرمود: «دخترم فاطمه، سرور زنان سراسر عالم است. هرگاه در محراب خود در برابر پروردگارش، جلّ جلاله، بایستد، نورش برای فرشتگان آسمان درخشش دارد، چنان که نور ستارگان برای زمینیان درخشش دارد و خدا به فرشتگانش می فرماید: ای فرشتگان من، به بنده من فاطمه بنگرید. بانوی بندگان من در برابر من ایستاده است و بدنش از ترس من می لرزد. او با میل خویش به عبادت من روی آورده است. شما را گواه می گیرم که پیروان او را از آتش ایمن گردانیدم

آفتاب آسمانی

فاطمه گویاترین فریاد عشق             روح سبز عاطفه، همزاد عشق

ای دلت پر نور تر از آفتاب                 ای کلامت عشق را تفسیر ناب

موج زن در هر کلامت شط نور           خطبه هایت شرح ناب خط نور

حرفهایت مرهم زخم علی               خطبه ات برّان چو شمشیر ولی

مظهر یکتا پرستی جز تو کیست        راز نامکشوف هستی جز تو کیست

رخ نهان می کرد از شرم تو ماه         پیش تو خورشید گم می کرد راه

مریم از تو معرفت آموخته                 چشم بر دست تو هاجر دوخته

دست اعجاز تو موسی آفرین            بر تو گوید صد چو موسی آفرین

آب کوثر اشکهای چشم توست         آتش دوزخ نشان خشم توست

ای شب تردید را صبح یقین              آفتاب آسمانی در زمین

سالروز میلاد فاطمه زهرا

مادرم در سجده می افتم به پای نام تو...

  
می نویسم مهربانی می شکوفد نام تو
مست می گردد غزل از ساغر گلفام تو

آیه آیه عشق را از کودکی آموختم
در مرور سوره ی آغوش بی ابهام تو

دامنت معنای معراج است بر اندیشه ام
من خدا را دیده ام در راستای گام تو

ریشه ات پیوند دارد با نگاه آسمان
نور جاری می شود از دیده ی آرام تو

مهربانا ای خدای کودک حس ” رها ”
مادرم در سجده می افتم به پای نام تو

0000 محمدرضا بداغی0000

خداحافظ

خداحافظ
خداحافظ چشم های خیس بی قرار
خداحافظ انتظارهای سبز کنار صندلی های خالی قرار
خداحافظ خنده های پر از واژه و گریه های بی دلیل شبانه
سکوت
نگاه
انتظار

هیچستان

به سراغ من اگر می‌آیید،
پشت هیچستانم.
پشت هیچستان جایی است.

پشت هیچستان رگ‌های هوا، پر قاصدهایی است
که خبر می‌آرند، از گل واشده دورترین بوته خاک.

روی شن‌ها هم، نقش‌های سم اسبان سواران ظریفی است که صبح
به سر تپه معراج شقایق رفتند.

گاهی...

گاهی برو … گاهی بمان … گاهی بخند …

گاهی گریه کن … گاهی حرف بزن … گاهی فریاد بزن…

گاهی قدم بزن … گاهی سکوت کن …گاهی رها شو…

گاهی ببخش … گاهی یاد بگیر … گاهی سفر کن…

گاهی اعتماد کن … گاهی بازی کن … گاهی فراموش کن…

گاهی زندگی کن … گاهی باور کن…

چون همسفر عشق شدی مرد سفر باش

گفتم تو چرا دور تر از خواب و سرابی؟

گفتی که منم با تو ولیکن تو نقابی اما تو نقابی

فریاد کشیدم تو کجایی؟ تو کجایی؟

گفتی که طلب کن تو مرا تا که بیابی

چون همسفر عشق شدی مرد سفر باش

مناجات

خدایا
به من توفیق تلاش در شکست،
صبر در نومیدی،
رفتن بی همراه،
جهاد بی سلاح،
کار بی پاداش،
فداکاری در سکوت،
دین بی دنیا،
عظمت بی نام،
خدمت بی نان،
ایمان بی ریا،
خوبی بی نمود،
مناعت بی غرور،
عشق بی هوس،
تنهایی در انبوه جمعیت
و دوست داشتن بی آنکه دوستت بدارند،
روزی کن.

(دکتر علی شریعتی)

دوست داشتن

        بعضی آدمها را نمیتوان داشت....فقط میشود یک جور خاص دوستشان داشت
        بعضی آدمها اصلا برای این نیستند که برای تو باشند و یا تو برای آنها
        آنها فقط برای این هستند که احساس آرامش کنی و دوستشان بداری
        آن هم نه دوست داشتن معمولی یا حتی عشق
        یک جور خاص دوست داشتن که اصلا هم کم نیست و از عشق بالاتر است
        این آدمها حتی وقتی هم که نیستند در کنج دلت تا ابد یک جور خاص دوست داشته

        خواهند شد و در یادت خواهند ماند تا همیشه