یقین میدانم دوستم داری..

نامهربانی..
مشکلات..
درد..
دوری..
بیماری..
نداری..
شکست..
عشق..
فقر..
تنهایی..
نامیدی..
سکوت و...

شاعر که باشی

عاشق که باشی شعر شورِ دیگری دارد
لیلی و مجنون قصه ی شیرین تری دارد
دیوان حافظ را شبی صد دفعه می بوسی
هر دفعه از آن دفعه فالِ بهتری دارد

حتی سؤالاتِ کتابِ تستِ کنکورت
- عاشق که باشی – بیت های محشری دارد

با خواندن بعضی غزل ها تازه می فهمی
هر شاعری در سینه اش پیغمبری دارد

حرفِ دلت را با غزل حالی کنی سخت است
شاعر که باشی عشق زجر دیگری دارد

بهمن صباغ زاده

مرا رازیست اندر دل...

 

 

مرا رازیست اندر دل به خون دیده پرورده

ولیکن با که گویم راز چون محرم نمی بینم

آدم به زمین آمد این حادثه رویا نیست

آدم به زمین آمد این حادثه رویا نیست
این فرصت بی تکرار عشق است معما نیست
تا خواب حقیقت را صدگونه روایت کرد
هر قول سکوتش را تعبیر نهایت کرد
ما ساده ترین تفسیر از پیچ وخم عشقیم
با لذت حیرانی همراه غم عشقیم
آنان که در آیینه از هیچ نترسیدند

چه زود دیر می شود!

در باز شد...
برپا !... بر جا !
درس اول : بابا آب داد ، ما سیرآب شدیم.
بابا نان داد ، ما سیر شدیم...
اکرم و امین چقدر سیب و انار داشتند در سبد مهربانی شان...
و کوکب خانم چقدر مهمان نواز بود
و چقدر همه منتظر آمدن حسنک بودند...
کوچه پس کوچه های کودکی را به سرعت طی کردیم
و در زندگی گم شدیم.

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا
بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا

نوشداروئی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زودتر می خواستی حالا چرا

عمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست
من که یک امروز مهمان توام فردا چرا

دلت را خانه ی ما کن، مصفا کردنش با من

دلت را خانه ی ما کن، مصفا کردنش با من



به ما درد دل افشا کن، مداوا کردنش با من


اگر گم کرده ای ای دل کلید استجابت را


بیا یک لحظه با ما باش، پیدا کردنش با من


بیفشان قطره ی اشکی که من هستم خریدارش


بیاور قطره ای اخلاص، دریا کردنش با من

عشق چیست؟

به کوه گفتم عشق چیست؟ لرزید.

به ابر گفتم عشق چیست؟ بارید. 

به باد گفتم عشق چیست؟ وزید. 

به پروانه گفتم عشق چیست؟ نالید. 

به گل گفتم عشق چیست؟ پرپر شد. 

و به انسان گفتم عشق چیست؟ 

اشک از دیدگانش جاری شد و گفت؟ دیوانگیست!!! 

آنکه دائم نفسش حس تو را داشت منم

آنکه دائم نفسش حس تو را داشت منم

این چنین عشق تو در سینه نگهداشت منم

          آنکه در ناز فرو رفته و شاداب توئی

          آنکه دل کاشت ولی دلهره برداشت منم

آنکه هرگز نگشود دفتر احساس توئی

آنکه رویای تو را خاطره پنداشت منم

سخت است درک کردن کسی که

سخت است درک کردن کسی که غم هایش را خودش می داند و دلش.....
که حسرت می خورند به خاطر شاد بودنش ...
به خاطر لبخندهایش ....
هیچکس جز خودش ....
نمی داند چقدر تنهاست...
که چقدر می ترسد از باختن،از یخ زدن احساس و قلبش از زندگی