راه و رسم عاشقی

من یک عمر به خدا دروغ گفتم و خدا هیچ گاه به خاطر دروغ هایم مرا تنبیه نکرد.

می توانست، اما رسوایم نساخت و مرا مورد قضاوت قرار نداد.

هر آن چه گفتم باور کرد و هر بهانه ای آوردم پذیرفت.

هر چه خواستم عطا کرد و هرگاه خواندمش حاضر شد.

اما من! هرگز حرف خدا را باور نکردم،

وعده هایش را شنیدم اما نپذیرفتم.

چشم هایم را بستم تا خدا را نبینم و گوش هایم را نیز، تا صدای خدا را نشنوم.

من از خدا گریختم بی خبر از آن که خدا با من و در من بود.

می روم خسته و افسرده و زار

می روم خسته و افسرده و زار
سوی منزلگه ویرانه خویش
به خدا می برم از شهر شما
دل شوریده و دیوانه خویش
می برم تا که در آن نقطه دور
شستشویش دهم از رنگ نگاه
شستشویش دهم از لکه عشق
زین همه خواهش بیجا و تباه
می برم تا ز تو دورش سازم
ز تو ای جلوه امید محال
می برم زنده بگورش سازم
تا از این پس نکند یاد وصال
ناله می لرزد

یاد من باشد فردا دم صبح

یاد من باشد فردا دم صبح

جور دیگر باشم
بـد نگویم به هوا، آب ، زمین
مـهربان باشم، با مردم شهر
و فراموش کنم، هر چه گذشت
خانه ی دل، بتکانم ازغـم
و به دستمالی از جنس گذشت ،
بزدایم دیگر،تار کدورت، از دل
مشـت را باز کنم، تا که دستی گردد
و بـه لبخنـدی خوش
دست در دست زمان بگذارم

عــاشــق کــه مــیــشــوی

عــاشــق کــه مــیــشــوی♥

مــواظــب خــودت بــاش♥

شــبــهــای بــاقــیــمــانــده عــمــرت♥

بــه ایــن ســادگــی هــا صــبــح نــخــواهــد شــد. ....♥

چقدر خستگی ناپذیرست... آشوب نگاه تو

بگو تــــــمــــــام تــــو مال من است دلم میخواهد حسادت کنم به خودم



چشمانم به نگاهت حسودی می کنند

و نگاه مشتاق و تشنه تو

به دستان گریزان من

ناگسستنی است..

چقدر خستگی ناپذیرست...

آشوب نگاه تو


lovefire

ناگهان چقدر زود دیر می شود . . . .

خیلی دیر شد ...
دیدی مُردی ... دیدی الکی به این در و اون در می زدی ... هی گفتم گوش نکردی ...
دیدی هیچ کس نتونست کاری برات بکنه ... دیدی الکی به این دنیا دل بستی؟
دیدی خودت موندی و خودت ... /
به عزت و شرف لااله‌ الله ...
بلند بگو لا اله الله ...
«من و نبرید ... من هنوز برا خودم کاری نکردم ...
.............................................................................
ناگهان چقدر زود دیر می شود . . . .

دلی رانشکن شاید خانه ی خدا باشد،

دلی رانشکن شاید خانه ی خدا باشد،
کسی راتحقیر مکن شاید محبوب خدا باشد ،

هیچ گناهی راکوچک ندان شاید خشم خدا در آن باشد
از هیچ غمی ناله نکن شاید امتحانی از سوی خدا باشد...

می شود آیا ؟؟؟

شود روزی که در سجده بگویم：
"رسیدم کربلا، الحَمدُ لِلّه"
.
.
.
می شود آیا ؟؟؟


عاشقی دردسری بود نمیدانستیم

عاشقی دردسری بود نمیدانستیم

حاصلش خون جگری بود نمیدانستیم

 

پرگرفتیم ولی باز به دام افتادیم

شرط ، بی بال و پری بود نمیدانستیم

 

آسمان از تو خبر داشت ولی ما از تو

سهممان بی خبری بود نمیدانستیم

دلم تنگ است و تنهایی به لب می آورد جانم

 

 

 

دلم تنگ است ، نمی دانم ز تنهایی
... پناه آرم کدامین سوی

! پریشان حالم و بی تاب می گریم
... و قلبم بی امان محتاج مهر توست