شبامون آخ که چه تاریک و چه سرده
دلامون جای غمه لونه درده
تورو بی من منو دور از تو گذاشته
چی بگم؟ با من و تو دنیا چه کرده؟
آسمون با من و تو قهره دیگه
هر کدوم از ما تو یک شهر دیگه
تو دلم این همه غم جا نمیگیره
چی به جز غم داره این دل که اسیره
گفتی از یاد میره این غمها یه روزی
تو دلم ریشه دوونده دیگه دیره
آسمون با من و تو قهره دیگه
هر کدوم از ما تو یک شهر دیگه
نگاهم کردی نگاهت کردم...
دستم را به سویت گرفتم آن را گرم فشردی ...
به گرمای نگاهم لبخند زدی ..
مهر را در میانمان یافتی و به من آموختی ...
روزگارم را به تو بخشیدم وچشمانت را از آن خود کردم ...
عشق را هدیه کردیم ….
لذت بودن را در آغوش هم یافتیم ...
و عاشق شدیم ..
یاد گرفته ام که چگونه بی صدا بگریم
یاد گرفته ام که هق هق گریه هایم را با بالشم ..بی صدا کنم
تو نگرانم نشو !!
همه چیز را یاد گرفته ام !
یاد گرفته ام چگونه با تو باشم بی آنکه تو باشی !
یاد گرفته ام ...نفس بکشم بدون تو...و به یاد تو !
یاد گرفته ام که چگونه نبودنت را با رویای با تو بودن...
و جای خالی ات را با خاطرات با تو بودن پر کنم !
تو نگرانم نشو !!
قاصدک هان! چه خبر آوردی؟
از کجا؟
وز که خبر آوردی؟
خوش خبر باشی! امّا، امّا
گرد بام و در من،
بی ثمر می گردی.
انتظار خبری نیست مرا،
نه ز یاری
نه ز دیّار و دیاری - باری!
برو آنجا که بود چشمی و گوشی با کس
برو آنجا که تو را منتظرند،
قاصدک در دل من
حتا تو را با استکان ها فال میگیرم
حتا سراغ از خوشه های کال می گیرم
نام تو را با هر زبان و لهجه می پرسم
حتا جواب از مردمان لال می گیرم
چیزی بگو...حرفی بزن...کی میرسی ؟...کی؟...
پاسخ بده ...اصلا بگو وقت گل نی
پاسخ بده شاید صدای آفتابی ت
حاکم شود بر روزهای برفی دی
گوشت بدهکار صدای ناله ها نیست
نه راحت از فلک جویم نه دولت از خدا خواهم
و گر پرسی چه می‌خواهی؟ تو را خواهم تو را خواهم
نمی‌خواهم که با سردی چو گل خندم ز بیدردی
دلی چون لاله با داغ محبت آشنا خواهم
چه غم کان نوش لب در ساغرم خونابه می‌ریزد
تو می‌مانی
نمی‌میرد دلی کز عشق می‌گوید
و دستانی که در قلبی، نهال مهر می‌کارد
نمی‌خوابد دو چشم عاشق نور و طلوع روشن فردا
و خاموشی ندارد، آن لبان آشنا، با ذکر خوبی‌ها
نخواهد مُرد آن قلبی که در آن عشق جاوید است
تو می‌مانی
احساس...احسان خواجه امیری