همرنگ گونه های تو مهتابم آرزوست
چون باده لب تو می نابم آرزوست
ای پرده پرده چشم توام باغ های سبز
در زیر سایه مژه ات خوابم آرزوست
دور از نگاه
گرم تو بی تاب گشته ام
بر من نگاه کن که تب و تابم آرزوست
تا گردن سپید تو گرداب رازهاست
سر گشتگی به سینه گردابم آرزوست
تا وارهم ز وحشت شبهای انتظار
چون خنده تو مهر جهان تابم آرزوست
بر خاک بخواب نازنین ، تختی نیست
آواره شدن ، حکایت سختی نیست
از پاکی اشکهای خودم فهمیدم
لبخند همیشه راز خوشبختی نیست
لبخند می زنم و شادم
کسی چه می داند چه غوغایی است
در دل ...
چنان پریشانم که گاه نامم نمی دانم چیست !
پرواز را به خاطر سپردم
اما ...
بال پروازم شکستند
و
در بیابان برهوت تنهایی ، مرا چنان درختی خشکیده
در
هیاهوی دو دلی ها ، رها کردند ...
غم آمده غم آمده انگشت بر در میزند
هر ضربه انگشت او بر سینه خنجر میزند
ای دل بکش یا کشته شو غم را در اینجا ره مده
گر غم در اینجا پا نهد آتش به جان در
میزند
از غم نیاموزی چرا ای دلربا رسم وفا
غم با همه بیگانگی هر شب به ما سر میزند
خدایا من دلم قرصه،کسی غیر ازتو بامن نیست
خیالت از زمین راحت،که حتی روز، روشن نیست
کسی اینجا نمیبینه که دنیا زیر چشماته!
یه عمره یادمون رفته،زمین داره مکافاته!
فراموشم شده گاهی،که این پایین چه ها کردم
که روزی باید ازاینجا،بازم پیش توبرگردم
خدایا وقت برگشتن،یه کم بامن مدارا کن
شنیدم گرمه آغوشت،اگه میشه منم جاکن....!!
شب بود ، شبی که تصویری سیاهتر از گذشته ها داشت…
شبی که مهتابش در پشت ابرهای سیاه به خواب رفته بود.
شبی که گهگاهی ستاره های نادری در آسمان سیاه و ابری می درخشیدند .
ستاره هایی که نوری نداشتند…
شب سوت و کور شده بود ، بدون مهتاب ، بدون ستاره!
زندگی با همه وسعت خویش، محفل ساکت غم خوردن نیست!
حاصلش تن به قضا دادن و افسردن نیست!
اضطراب و هوسِ دیدن و نادیدن نیست!
زندگی خوردن و خوابیدن نیست!
گــآهی دِلــَت نــِمیخوآهــَد . . .؛
دیــروز رآ بِه یآد بــیآوَری . . .؛
اَنگــیزه ای بــَرایِ فــَردآ هـَم نــَدآری . . .!!!
...
وَ حآل هــَم کِه . . .؛
گآهی فــَقــَط دِلــَت میخوآهــَد . . .؛
زآنوهایــَت را تــَنگ دَر آغوش بــِگیری . . .؛
وَ گوشــِه ای اَز گوشــِه تــَرین گوشـِه ای کِه می شــِنآسی . . .؛
بــِنـِشینی وَ فــَقــَط نــِگآه کــُنی . . .!!!
گآهی دِلگــیری. . . ؛
شآیــَد اَز خودَت . . .؛
شآیــَد....
