۲۳
فروردين ۹۳
لبخند می زنم و شادم
کسی چه می داند چه غوغایی است
در دل ...
چنان پریشانم که گاه نامم نمی دانم چیست !
پرواز را به خاطر سپردم
اما ...
بال پروازم شکستند
و
در بیابان برهوت تنهایی ، مرا چنان درختی خشکیده
در
هیاهوی دو دلی ها ، رها کردند ...
۹۳/۰۱/۲۳
خیلی زیبا و دلنشین بود