کاش آدم ها می دانستند که در هر دیدار،
یک تکه از یکدیگر را با خود می برند ؛
عده ای فقط غم هایشان را به ما می دهند!
و چقدر اندک هستند ،
آدم های سخاوتمندی که وقتی به خانه بر می گردی،
می بینی تکه های شادی هایشان را
در مشت های تو جا گذاشته اند…
و من این سخاوتمندی را برایتان آرزو می کنم…