۳۰
فروردين ۹۳
می نویسم مهربانی می شکوفد نام تو
مست می گردد غزل از ساغر گلفام تو
آیه آیه عشق را از کودکی آموختم
در مرور سوره ی آغوش بی ابهام تو
دامنت معنای معراج است بر اندیشه ام
من خدا را دیده ام در راستای گام تو
ریشه ات پیوند دارد با نگاه آسمان
نور جاری می شود از دیده ی آرام تو
مهربانا ای خدای کودک حس ” رها ”
مادرم در سجده می افتم به پای نام تو
0000 محمدرضا بداغی0000
۹۳/۰۱/۳۰