ادعای بی تفاوتی سخت است!

ادعای بی تفاوتی سخت است!
آن هم
نسبت به کسی که
زیباترین حس دنیارا
    با او تجربه کرده ای.....!

تو را دوست‌تر می‌دارم‌ از سرزمین‌ِ خویش‌ !

تو را دوست‌تر می‌دارم‌ از سرزمین‌ِ خویش‌ !

سرزمینی‌ که‌ خلاصه‌ی‌ بَند است‌

و پیراهن‌ حبسیان‌ را

به‌ عریانی‌ِ جان‌ِ من‌ بخشیده‌

هم‌ از روز نخست‌ِ میلادِ دیده‌گان‌ِ گریانم‌ !

دوست‌ترت‌ می‌دارم‌ از خورشید

که‌ دیری‌ست‌ سرزدن‌ در این‌ دامنه‌ را ـ به‌ حیله‌ ـ لاف‌ می‌زند !

دوست‌ترت‌ می‌دارم‌ از ماه

که‌ جراحت‌ِ پنجه‌ی‌ هزار پلنگ عاشق‌ را بر چهره‌ دارد !

خــدایا تـــو قــلب مـــرا میخـــری؟

دلـم را سپـردم بـه بنـگاه دنیـا

و هـی آگهـی دادم اینجـا و آنجـا

و هـر روز بـرای دلـم مشتـری آمـد و رفـت

و هـی ایـن و آن سرسری آمـد و رفـت

ولـی هیـچ کـس اتـاق دلـم را تمـاشـا نکـرد

دلـم قفـل بـود کسـی قفـل قـلب مـرا وا نکـرد

یکـی گفـت:چـرا ایـن اتـاق پـر از دود و آه اسـت

یکـی گفـت: چـه دیـواره هـایـش سیـاه اسـت

یکـی گفـت:چـرا نـور اینجـا کـم اسـت

کاش زندگی از آخر به اول بود..

کاش زندگی از آخر به اول بود..
پیر بدنیا می آمدیم..
آنگاه در رخداد یک عشق جوان میشدیم..
سپس کودکی معصوم می شدیم ودر،
نیمه شبی با نوازش های مادر آرام میمردیم...!!!

چِنــــــیـن اَسـت این روزهای من ……

✘خـَسـتـــــــــــِــه ام ✘
ﺍﺯ کـَمــــــــی هـــــــَم بیشتر ...
فـــــَ ـــــــراتـــــَ ــر اَز تَـصـَـــــوّرَتــــــــــــــ …
سـَخـتـــــــ اَسـت بَـرایــــ ـــــَمـ تــــوصـیـفَــــــــش ...
تــــــــا بــه حـــ ـــال نِـمـیـــــدانـــ ــم دیـــــــــده ای …؟
" دَرمـــــــانـــــدِگـی " و " بــــــــی قــــــَراری " را یـا  نــــه …؟
بـُغــــــــضِ فـــــــُـرو خــــــُورده دَر گـَلـــــــو را یـا نــــه …؟ بـَـــــهـانــــــــِه گـــــــیـری هــــــــای دِلِ بـــــــــی قَــــرار را و یــــــــــــا ...                                                                                                                                              غــــــــــَمِ نَـهـُفـــــتـه دَر نـِگـاهـــــی را …
کـــــــــــــِه بــــــــــــــآوَر کـــــــُن هـیــچ یـــــــِــــک اَز اینـــــــها دیـدَن نـَدارد …
چِنــــــیـن اَسـت این روزهای من ……

برای رفتن به " بهشت "

هیچ انسانی دوست ندارد بمیرد، اما همه آنها دوست دارند به " بهشت " بروند...
اما ای انسانها... برای رفتن به " بهشت " ... اول باید مرد

من نیز با تو به عشق میرسم…

مانند یک بهار…. مانند یک عبور….
از راه میرسی و مرا تازه میکنی.
همراه تو هزار عشق از راه میرسد
همراه تو بهار…

بردشت خشک سینه من سبز میشود.
وقتی تو میرسی…. در کوچه های خلوت و تاریک قلب من … مهتاب میدمد…
وقتی تو میرسی…
ای آرزوی گم شده بغض های من…
من نیز با تو به عشق میرسم…

بی اعتنایی مزمن!

اندوه که از حـــــــد بگذرد
جایش را میدهد به یک بی اعتنایی مزمن!
دیگه مهم نیست بودن یا نبودن...
دوست داشتن یا نداشتن...
دیگه حسی تو رو به احساس نمیکشاند!
در آن لحظه در سکوت غرق میشی
و فقط نگاه میکنی
نـــــــگاه ...!