۲۱
شهریور ۹۳
یک نفر هست که از پنجره ها
نــرم و آهسته مـرا میـخوانـد
گــرمی لهـجه ی بـارانـــی او
تـا ابــد در دل مــن میـــمـانـد
یک نفر هست که در پرده شب
طرح لبـخند سپیدش پیـداست
مثل لحظات خـوش کودکـی ام
پـر ز عطر نفس شب‌بـوهاست
یک نفر هست که یادش هر روز
چـون گلـی در دل مـن میــرویـد
آسـمــان، بــاد، کـبـوتــر، بــاران
قـصـه‌اش را بـه زمیـن میــگوید
