ﺣﺮّ ﭘﺸﻴﻤﺎﻥ ﺗﻮ ﺍﻡ ﻳﺎ ﺣﺴﻴﻦ

 

 

ﻳﻮﺳﻒ ﺯﻫﺮﺍ ! ﺯﺷﻤﺎ ﭘُﺮ ﺷﺪﻡ
ﺗﺎ ﻛﻪ ﺍﺳﻴﺮ ﺗﻮ ﺷﺪﻡ ﺣُﺮ ﺷﺪﻡ
ﺍﺯ ﺩﻝ ﺩﺷﻤﻦ ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺖ ﭘﺮ ﺯﺩﻡ
ﺁﻣﺪﻡ ﻭ ﺣﻠﻘﻪ ﺑﺮﺍﻳﻦ ﺩﺭ ﺯﺩﻡ
ﺁﻣﺪﻩﺍﻡ ﺗﺎ ﻛﻪ ﻗﺒﻮﻟﻢ ﻛﻨﻲ
ﺧﺎﻙ ﺭﻩ ﺁﻝ ﺭﺳﻮﻟﻢ ﻛﻨﻲ
ﺣﺮّ ﭘﺸﻴﻤﺎﻥ ﺗﻮ ﺍﻡ ﻳﺎ ﺣﺴﻴﻦ
ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﺍﻣﺎﻥ ﺗﻮ ﺍﻡ ﻳﺎ ﺣﺴﻴﻦ
ﻳﻚ ﻧﮕﻪ ﺍﻓﻜﻦ ﻫﻤﻪ ﻫﺴﺘﻢ ﺑﮕﻴﺮ
ﺍﻱ ﭘﺴﺮ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺩﺳﺘﻢ ﺑﮕﻴﺮ
ﺭﻭﺯ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺩﻝ ﺑﺎﺧﺘﻢ
ﺩﺭ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺑﻮﺩﻱ ﻭ ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻢ
ﺩﺳﺖ ﻧﻴﺎﺯ ﻣﻦ ﻭ ﺩﺍﻣﺎﻥ ﺗﻮ
ﻛﻮﻩ ﮔﻨﺎﻩ ﻣﻦ ﻭ ﻏﻔﺮﺍﻥ ﺗﻮ
ﻧﺎﻟﻪ ﺍﻟﻌﻔﻮ ﺑُﻮَﺩ ﺑﺮ ﻟﺒﻢ
ﺗﺎ ﺻﻒ ﻣﺤﺸﺮ ﺧﺠﻞ ﺍﺯ ﺯﻳﻨﺒﻢ
ﺭﻭﻱ ﻋﻠﻲ ﺍﻛﺒﺮ ﺗﻮ ﺩﻳﺪﻧﻲ ﺍﺳﺖ
ﺩﺳﺖ ﻋﻠﻤﺪﺍﺭ ﺗﻮ ﺑﻮﺳﻴﺪﻧﻲ ﺍﺳﺖ
ﻣﻬﺮ ﺗﻮ ﻛُﻞّ ﺁﺑﺮﻭﻱ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ
ﻫﺴﺘﻲ ﻣﻦ ﺧﻮﻥ ﮔﻠﻮﻱ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ
ﭼﻪ ﻣﻲﺷﻮﺩ ﻛﺸﺘﻪ ﺭﺍﻫﺖ ﺷﻮﻡ؟
ﺧﺎﻙ ﻗﺪﻡﻫﺎﻱ ﺳﭙﺎﻫﺖ ﺷﻮﻡ؟
ﺣﺮّ ﺭﻳﺎﺣﻲ ﺑﻪ ﺩﺭﺕ ﺁﻣﺪﻩ
ﻓﻄﺮﺱ ﺑﻲ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮﺕ ﺁﻣﺪﻩ
ﺑﺎ ﻧﮕﻪ ﺧﻮﻳﺶ ﻛﻤﺎﻟﻢ ﺑﺪﻩ
ﻭﺯﻛﺮﻡ ﺧﻮﺩ ﭘﺮ ﻭ ﺑﺎﻟﻢ ﺑﺪﻩ
ﺑﺎﻝ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺗﻴﻐﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮﻫﺎﺳﺖ
ﺳﻴﻨﻪ ﺗﻨﮕﻢ ﺳﭙﺮ ﺗﻴﺮﻫﺎﺳﺖ
ﻣﻘﺘﻞ ﺧﻮﻥ، ﺍﻭﺝ ﻛﻤﺎﻝ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ
ﺗﻴﺮ ﻣﺤﺒﺖ ﭘﺮ ﻭ ﺑﺎﻝ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ
ﺑﺎﻝ ﺑﺪﻩ، ﻓﻄﺮﺱ ﺩﻳﮕﺮ ﺷﻮﻡ
ﻃﻮﻃﻲ ﮔﻬﻮﺍﺭﻩ ﺍﺻﻐﺮ ﺷﻮﻡ