نه تو می مانی و نه اندوه و نه هیچ یک از مردم این آبادی به حباب نگران لب یک رود قسم ، و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت ، غصه هم می گذرد ، آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند لحظه ها عریانند به تن لحظه خود ، جامه اندوه مپوشان هرگز .