۰۵
تیر ۹۳
ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺳﭙﯿﺪﻩ ؛ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﺳﻦ ﻭ ﺷﺒﻨﻢ
ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺎﻗﻪ ﮔﻨﺪﻡ، ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﺭﻩ ﻣﺮﯾﻢ
ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺎﺯﮐﯽ ﺧﻮﺍﺏ ﯾﮏ ﺑﻨﻔﺸﻪ ﯼ ﺯﯾﺒﺎ
ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﺭﺵ ﺑﺎﺭﺍﻥ، ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﺑﯽ ﺩﺭﯾﺎ
ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺎﮐﯽ ﮐﻮﺛﺮ، ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻤﺮ ﺷﺒﻨﻢ ﺑﯽ ﺗﺎﺏ
ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﯾﺶ ﻧﯿﻠﻮﻓﺮﺍﻧﻪ ﺩﺭ ﻣﻬﺘﺎﺏ
ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺷﻘﺎﯾﻖ ، ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻻﻟﻪ ﺗﺒﺪﺍﺭ
ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﺮﻣﯽ ﺁﺗﺶ ، ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﺩﯾﺪﺍﺭ
ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻖ ﻫﻖ ﺁﺭﺍﻡ ﻭ ﺑﯽ ﺻﺪﺍ ، ﺳﻮ ﮔﻨﺪ
ﺑﻤﺎﻥ
ﺑﻤﺎﻥ ﮐﻪ ﮔﺮ ﺗﻮ ﺑﻤﺎﻧﯽ ، ﺑﻬﺎﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ
ﺑﻤﺎﻥ ﮐﻪ ﮔﺮ ﺗﻮ ﺑﻤﺎﻧﯽ ، ﻫﺰﺍﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺧﻮﺍﻧﺪ
ﺑﻤﺎﻥ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺑﻮﺩﻥ ، ﺑﻤﺎﻥ ﺩﻟﯿﻞ ﺳﺮﻭﺩﻥ
ﺑﻤﺎﻥ ﺍﻣﯿﺪ ﺷﮑﻔﺘﻦ
ﮐﻪ ﮔﺮ ﺗﻮ ﺑﻤﺎﻧﯽ
ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﻣﺎﻧﺪ ، ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺧﻮﺍﻧﺪ
ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺎﻭﺭ ﻓﺮﺩﺍ ، ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺭﺍﻧﺪ
ﺑﻤﺎﻥ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻮﻕ ﺑﻮﺩﻥ ﺑﺎ ﺗﻮ
ﺑﻪ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺭﻭﺷﻦ ﻓﺮﺩﺍ ﺳﻼﻡ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺩﺍﺩ
ﺑﻤﺎﻥ ﮐﻪ ﮔﺮ ﺗﻮ ﺑﻤﺎﻧﯽ
ﺍﻣﯿﺪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ
ش ک ن.ک ر س
فریاد امینی
۹۳/۰۴/۰۵