"نسیــــــم"

از "نسیــــــم"
خنکایی مــــی ماند,
که بر پوست می نشیند.
از درخت,
کنده ای که خسته گیِ کسی را در می کند.
از مسافر,
غباری که بر راه ته نشین می شود.
و از من
مرغ مقلدی,
که مدام خاطره هامان را تکرار می کند.


"شهریار بهروز"