۱۸
خرداد ۹۳
همیشه بعد هر طوفان
میشه آرامشو حس کرد
میشه به زندگی خندید
تو اوج یه غروب سرد..
باید پروازو باور کرد
قفس چیزه عجیبی نیس
که تنها راهه خوشبختی
ورهایی از غریبی نیس...
توی اوج حادثه تنها بامن حرف بزن
وقتی شب بی نفسه تنها با من حرف بزن
هنوزم ته نگات ته بغض قفسه
تاسپیده برسه تنها با من حرف بزن..
نمیشه از کویری خشک مسیر رویشو پرسید
باید از قطره بارون نگاهه گندمو فهمید..
غمه امروزمون راهی به سوی شادیه فرداست..
تحمل کردن سختی تو اوج خستگی زیباست..
باید پژمردنو حس کردمثه یه شاخه ی تنها....
