۰۵
خرداد ۹۳
ﺁﺭﺍﻣﻢ !
ﺍﻣﺎ
ﺁﺷﻔﺘﮕﻲ ﺍﻡ ﻧﻔﺴﻬﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻳﺴﻤﺎﻥ ﻛﺸﺎﻧﺪﻩ
ﺣﻜﻢ ﻣﺮﮒ ﺫﻫﻨﻢ ﺭﺍ ﻣﻬﺮ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ !
ﭘﺲ ﻣﻦ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﭼﻪ ﻣﻲ ﮔﺮﺩﻡ؟ !
ﻣﺒﻬﻢ ﺍﺳﺖ!
ﺍﺑﻬﺎﻡ ﺗﻮ ﻣﺮﺍ ﻣﻲ ﺁﺯﺍﺭﺩ !
ﺩﻟﺘﻨﮕﻲ ﻫﺎﻱ ﻛﻮﺩﻛﺎﻧﻪ ﺍﻡ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺭﻧﺠﺎﻧﺪ !!
ﺣﺮﻓﻬﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﻣﻲ ﻓﻬﻤﻲ؟
ﻧﻤﻲ ﺩﺍﻧﻢ ! ﺷﺎﻳﺪ ﻣﻦ ﺧﻮﺩ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﺍﻡ !
ﻛﻪ
ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﻣﺮﺍ ﻧﻤﻲ ﭘﺬﻳﺮﺩ
ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﺍﻡ ﺭﺍ ﻣﻌﻨﺎ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ
ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻳﺎﺱ ﺑﻲ ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ !
ﻛﺎﺵ؟؟؟
۹۳/۰۳/۰۵