من آدم مغروری نیستم...
ولی دوروبرم هر نوع آدمی رو نمیتونی ببینی...
به کسی هم بی احترامی نمی کنم...
به همه احترام میزارم...
هرچند باهاش رابطه دوستی نداشته باشم...
من مردادی ام...
طالع ام همینه...
اطرافیام گلچین هستن...
کانتکتام همه دوستام هستن...
برام با ارزشن...
دوستشون دارم...
بعضی وقتا آدم احساس حقیر شدن میکنه...
اونم از طرف دوستاش...
همونایی که گلچین شدن...
البته برای من به ندرت پیش میاد...
میدونی چرا؟؟؟
من مردادی ام...
اگه یه درصد احساس کنم دیگه رفتارم معمولی میشه...
دوست معمولی...
مث بقیه آدما...
خصلتم همینه...
دوستای صمیمی نابن...
ولی اگه احساس کنم که زاپاس کسی هستم...
یعنی شدم مهره ی فرعی...
دیگه دارم کم کم ارزش خودمو پایین میارم...
دیگه مث گذشته ارزش وجود نداره...
صمیمی بودن فقط و فقط یه ادعای الکیه...
زاپاس شدم...
اینجاست که این قانون صدق میکنه:
فاصله ی خود را با افراد رعایت کنید چون اگه از پشت بزنید شما
مقصرید
اینجاست که باید فاصله بگیرم...
بشم مث اطرافیان...
مردادی مغرور نیست ولی ارزش خود را حفظ می کند.
