آواز عاشقانه ی ما در گلو شکست

آواز عاشقانه ی ما در گلو شکست
حق با سکوت بود صدا در گلوشکست
دیگر دلم هوای سرودن نمی کند
تنها بهانه ی دل ما در گلو شکست
سر بسته ماند بغض گره خورده در دلم
آن گریه های عقده گشا در گلو شکست
ای داد . کس به داغ دل باغ.دل نداد
ای وای.های های عزا در گلو شکست 

عاشقانه با من باش ...

عاشقانه با من باش ........

عشق فقط کنار هم بودن نیست ......

عشق فقط حرف عاشقانه نیست ......

عشق فقط ظاهر نیست ..........

عاشق که باشی .....

حتی اگر نباشم .....

تو عاشقانه با منی .......

عشق یعنی من و تو .... ماورای تمام فاصله ها ........

نازنین آمد و دستی به دل ما زد و رفت

نازنین آمد و دستی به دل ما زد و رفت
پرده ی خلوت این غمکده بالا زد و رفت

کنج تنهایی ما را به خیالی خوش کرد
خواب خورشید به چشم شب یلدا زد و رفت

درد بی عشقی ما دید و دریغش آمد
آتش شوق درین جان شکیبا زد و رفت

الهی العفو…

چگونه سر بالا بگیرم و به درگاهت بیایم و بگویم: الهی العفو…
که عفو و بخششت را می طلبم اما باز هم جلوی نفسم را نمی گیرم؟

چگونه شرمسارت نباشم در حالیکه هر چه جور و جفا از من می بینی
باز هم رشته ی مهر و دوستی ات را نمی گسلی
و رهایم نمی کنی؟

چگونه ادعای بندگی کنم
در حالیکه خود می دانم عبد تو نبودم و بنده ی نفس بودم؟
تنها چیزی که می توانم بگویم این است
که با همه ی شرمندگیهایم ادعا می کنم که بنده ی تو هستم
و اینک دستم را بر آستانت بلند می کنم
 که دستگیرم باشی

شانه دوست کجاست ...

آی سهراب !
  خانه باشد طلبت  ...
      دل من سخت گرفته ...
        تو بگو
          شانه دوست کجاست ...

دلنوشته من/ حال و احوالات من

دلنوشته من/ حال و احوالات من
در گذر زمان همه چیز تغییر می کند
حتی من حتی تو همه ی ما
زمین زیر پایمان و اسمان شهرمان
این گذر است که اینها را تعبیر می کند
گاهی سنگین می شود
هوائی که تنفس میکنم به سنگینی آسمان
و گاهی سرب داغ می شود
آبی که بر سر و رویم می پاشم
که نه برای نظافت که برای لطافت که تجربه کنم حتی کمی تغییر را
اما ان هم تکراریست برایم

نِقاب ها بی شمار شدند

نِقاب ها بی شمار شدند
و انسان ها کم

ترس وجود این دنیا را فرا گرفته
از شمار اینهمه دو رویی ها
حتی چند رویی ها

و ما هر روز درگیرِ این نقاب هایِ قشنگیم
و چه خوش خیالیم
به بودنشان

خدایا!تو را شکرگذارم...

خدایا!تو را شکرگذارم.....
به خاطر شب هایی که تبدیل به صبح شد.....
دوستانی که مبدل به خویشاوند شدند.....
رویاهایی که به حقیقت پیوستند.....
و دوست داشتن هایی که منتهی به عشق شدند....

یک نفس با ما نشستی خانه بوی گل گرفت

یک نفس با ما نشستی خانه بوی گل گرفت
خانه ات آباد کین ویرانه بوی گل گرفت

از پریشان گویی ام دیدی پریشان خاطرم
زلف خود را شانه کردی شانه بوی گل گرفت

پرتو رنگ رخت با آن گل افشانی که داشت
در زیارتگاه دل پروانه بوی  گل گرفت

ولادت زیباترین، بااخلاق ترین، داناترین و رشیدترین جوان تاریخ مبارک

 

/*ولادت جوانه ی خورشید کربلا، حضرت علی اکبر و روز جوان، تبریک و تهنیت*/