اکنــوלּ کــار بــا فضــل تــو افــتـاפ...

الهــے

مــرا عمــل بهشـت نیـسـت و طــاقـت פوزخ نــפارҐ...

اکنــوלּ کــار بــا فضــل تــو افــتـاפ...

دل بکن ! آینه اینقدر تماشایی نیست

گرچه چشمان تو جز در پی زیبایی نیست
دل بکن ! آینه اینقدر تماشایی نیست


حاصل خیره در آیینه شدن ها آیا

دو برابر شدن غصه تنهایی نیست ؟!


بی سبب تا لب دریا مکشان قایق را

قایق ات را بشکن! روح تو دریایی نیست

سکوت علامت چیست

حرف های زیادی داری
سکوت علامت چیست
نمی دانم علامت رضایت است
یا همان جواب ابلهان خاموشی است
معنی جدیدی به سکوت داده ای
سکوتت را می فهمم
یعنی انتظار



ایـــن منـــم بیـــدار از هـــول گنـــاه

ایـــن منـــم بیـــدار از هـــول گنـــاه
مـــی کنـــم بــر آسمــان شــب نگــاه

ایــن منـــم از راه دور افتـــاده ای
رایـگـان عمـر خـود از کــف داده ای

ایـن منـــم در دسـت غفـلت هــا اسیـــر
ای "خــــــــدایِ" مـــــهربــان دستـــم بگیـــر

التمــــاس دعــا





fereshteh,jh

جان بی جمال جانان میل جهان ندارد

 

 

جان بی جمال جانان میل جهان ندارد

هر کس که این ندارد حقا که آن ندارد

با هیچ کس نشانی زان دلستان ندیدم

یا من خبر ندارم یا او نشان ندارد

هر شبنمی در این ره صد بحر آتشین است

دردا که این معما شرح و بیان ندارد

سرمنزل فراغت نتوان ز دست دادن

خامی وپختگی

عشق انسان را داغ می کند
و دوست داشتن، انسان را پخته!

هر داغی یک روز سرد می شود
اما هیچ پخته ای دیگر خام نمی شود...

از کوی تو بیرون نشود پای خیالم

از کوی تو بیرون نشود پای خیالم؛
نکند فرق به حالم، چه برانی چه به اوجم برسانی،
چه به خاکم بکشانی!
نه من آنم که برنجم، نه تو آنی که برانی؛
نه من آنم که ز فیض نگهت چشم بپوشم،
نه تو آنی که گدا را ننوازی به نگاهی؛
در اگر باز نگردد نروم باز به جایی، 
پشت به دیوار نشینم چو گدا بر سر راهی،
کس به غیر از تو نخواهم، چه بخواهی چه نخواهی،
باز کن در که جز این خانه مرا نیست پناهی ...

دوست خوب : قلب زندگیست

تنفس : شروع زندگیست ،
عشق : قسمتی از زندگیست
اما دوست خوب : قلب زندگیست

عرصه ی سخن، بس تنگ است!

عرصه ی سخن، بس تنگ است!
عرصه ی معنی فراخ است!
از سخن، پیش تر آ!
تا فراخی بینی و،
عرصه بینی!

الهــــ♥ــــی

الهــــ♥ــــی

امـــروز
روز خـــوب "پنجشنبــه" اســت
درایــن روز مـــــهربـانـا.....

بمــن وهمـــه دوستــانـــمــ وخــانــواده امــ
"ســلامتـــی"...."شـــادمــانـــی"....."مــوفقیـــت"....."عشـ♥ــقِ" بـه "تـــو" 
ارزانـــی دار تــا عمـــر مــانــده را شــاد وســالـــم "زنــدگـــی" کنیــمـــ

"چَشمـــی" عطــا کـن کـه "زیبــایــی" قسمــت کنــد
و"زیبـــائـــی هـــایِ" تــرا نیــز ببینـــد

"دستـــی" کــه بــه "یـــاری" شتــابــد
و"دســتِ" دیگــران را نیــز بگیــرد