۲۵
شهریور ۹۲
ﺳﮑﻮﺕ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﯾﻨﺠﺎ
ﺩﯾﮕﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻦ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻡ ﻭ ﺧﯿﺎﻝ ﺑﻮﺩﻧﺖ،
ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﯾﺖ ﻭ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ...
ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﭼﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯼ! ؟ ﺑﺎ ﻣﻦ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ !؟
ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺗﻨﮓ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﻤﺖ،
ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﻤﺖ
ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺍﺳﺖ، ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺍﻡ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮔﺎﻫﯽ
ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺮﻕ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺗﻮﺍﻥ ﺩﯾﺪﻥ ﻧﯿﺴﺖ ...
ﮐﺎﺵ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺑﻮﺩﯼ، ﺩﺭﺳﺖ ﺭﻭ ﺑﺮﻭﯼ ﻣﻦ!
ﺳﮑﻮﺕ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﮑﻮﺕ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪﯾﻢ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﺭا
۹۲/۰۶/۲۵