۱۷
تیر ۹۴
چقدر هفتاد هشتاد سال کم است برای دیدن تمام دنیا!
برای بودن با تمام مردم دنیا!
چقدر حیف است که من می میرم و غواصی در عمق اقیانوس ها را تجربه نمی کنم !
می میرم و حداقل یک بار زمین را از روی کره ماه نمی بینم !
دلم می خواست چند سال در یک جنگل یا یک روستا زندگی کنم .
دلم می خواست چند کلیسا و معبد و مسجد بزرگ جهان را می دیدم و با پیروان ادیان مختلف حرف می زدم .
دلم می خواست یک بار هم که شده از ارتفاعی بلند و مهیب پرواز می کردم
""دلم می خواست های من"" زیادند ، بلندند ، طولانی اند .
اما مهمترین دلم می خواستم، این است که انسان باشم انسان بمانم و انسان محشور شوم .
چقدر وقت کم است .