بر چین اشک مرا برچین

تنها ترین مردم به دوشم کوله باره غم
از غمها لبریزم
کوه صبور شانه ام از بار غمها خم
من قصه ی دردم . تنها ی شبگردم


تنها دو دست مهربان تو پناه من
چشمان تو تنها چراغ کوره راه من
تنها تو ماندی از همه دنیا برای من
آن شانه های نازک تو تکیه گاه من
تنها تو هستی در تمام لحظه های من
تنها تو ماندی جز خدای من برای من
آه ای هستی من . شور مستی من