آهای زندگی

 

 

 

آهای زندگی منم که هنوز 

با همه پوچی از تو لبریزم 

نه به فکرم که رشته پاره کنم 

نه بر آنم که از تو بگریزم 

همه ذرات جسم خاکی من 

از تو ای شعر گرم در سوزند 

آسمانهای صاف را مانند