تو را خبر ز دل بی قرار باید و نیست
غم تو هست ولی غمگسار باید و نیست
اسیر گریه ی بی اختیار خویشتنم
فغان که در کف من اختیار باید و نیست
چو شام غم دلم اندوهگین نباید و هست
چو صبحدم نفسم بی غبار باید و نیست
مرا ز باده نوشین نمی گشاید دل
که می بگرمی آغوش یار باید و نیست
چشمــ فـــرو بســـته اگـــر وا کنـــی
*در تـــو بـــود ،هـــرچــه تـــماشــا کنــی
*هـــمدمــ خــود شــو کــه "حبـــیب" خــودی
*چـــارۀ خـــود کــن کـه "طبـــیب" خـــودی
بــــر حَـــذَر از مصــــلحت انــدیشـــی بــاش
*مصلــــحت انـــدیـــشِ دلِ خـــویــــش بــاش
*چَــــشمــِ "بصــــیرت" نگشـــایـــی چـــرا. . .؟
*بـــی خـــبر از خـــویـــش ؛ چــــرایـــی چـــرا. . .؟
نه راحت از فلک جویم نه دولت از خدا خواهم
و گر پرسی چه می‌خواهی؟ تو را خواهم تو را خواهم
نمی‌خواهم که با سردی چو گل خندم ز بیدردی
دلی چون لاله با داغ محبت آشنا خواهم
چه غم کان نوش لب در ساغرم خونابه می‌ریزد
نه راحت از فلک جویم نه دولت از خدا خواهم
و گر پرسی چه می‌خواهی؟ تو را خواهم تو را خواهم
نمی‌خواهم که با سردی چو گل خندم ز بیدردی
دلی چون لاله با داغ محبت آشنا خواهم
در پـیــش بـــی دردان چــــرا فـــریـاد بــــی حــاصــل کــــنم
گــــــر شکـــــوه ای دارم ز دل بـــا یـــار صـاحبــــدل کــــنم
در پــرده سـوزم همچــو گل در سینه جوشم همچو مل
مــن شمـــع رســـوا نیستم تا گـــــریه در محفل کنم
