تاوان

دریافت
حجم: 3.3 مگابایت

مرد که باشی

مــــرد هم قلـــــب دارد فقط صدایش…
یواش تر از صدای قلب یک زن است….
مرد هم در خلوتش برای عشقش گریه میکند….
شاید نـــدیــــــده باشی..
اما همیشه اشک هایش را در آلبوم دلتنگیش قاب میکند..
هر وقت زن بودنت را می بیند…
سینــــــــه را جلو میدهد..
صدایش را کلفت تر میکند…
تا مبادا… لرزش دست هایش را ببینی…
مرد که باشی…
دوست داری….
از نگاه یک زن مرد باشی…
نه بخاطر زورِ بازوهــا!
مثل تو دلتنگ میشود…
ولی،گریه نمیکند…
بچه میشود….بهانه میگیرد…
تو این ها را خوب میدانی….
تمام آرزویش این است که سر روی پاهایت بگذارد…
تا موهایش را نوازش کنی..
عاشق بویِ موهای توست و بیشتر از تــــو به آغوش نیاز دارد…..
چون وقت تنهایی….
خاطره ی تــــو او را امیدوار میکند…!!

خدایا دلم معجزه میخواهد

خدایا دلم معجزه میخواهد ،
از آن معجزه هایی که هنگامه ی وقوعش خدایا دوستت دارم و خدایا شکرت میان هق هق گریه هایم گم شود.
خدایا دلم معجزه میخواهد،
معجزه ای در حد خــــــــــــــدا بودنت….

مهربانی را بیاموزیم

مهربانی را بیاموزیم
فرصت آیینه ها در پشت در مانده است
روشنی را می شود در خانه مهمان کرد
می شود در عصر آهن
آشناتر شد
سایبان از بید مجنون٬
روشنی از عشق
می شود جشنی فراهم کرد
می شود در معنی یک گل شناور شد
مهربانی را بیاموزیم
موسم نیلوفران در پشت در مانده است
موسم نیلوفران٬یعنی که باران هست
یعنی یک نفر آبی است
موسم نیلوفران یعنی
یک نفر می آید از آن سوی دلتنگی
می شود برخاست در باران
دست در دست نجیب مهربانی
می شود در کوچه های شهر جاری شد
می شود با فرصت آیینه ها آمیخت
با نگاهی
با نفس های نگاهی
می شود سرشار از رازی بهاری شد…

“”محمدرضا عبدالملکیان””

ببخشای بر من

دریافت
حجم: 3.42 مگابایت

ببخشای بر من اگر ارغوان را نفهمیده چیدم!!
اگر روی لبخند یک بوته آتش کشیدم!!
اگر سنگ را دیدم اما،
در آئین احساس و آواز گنجشک نفس های سبزینه را حس نکردم!!
اگرماشه را دیدم اما هراس نگاه نفسگیر آهو به چشمم نیامد!! …چرا روشنی را ندیدم؟؟
چرا روشنی بود و من لال بودم؟؟
چرا تاول دست یک کودک روستایی دلم را نلرزاند؟؟…

“”محمدرضا عبدالملکیان””

ای دوست کجایی؟

من با همه‌ی درد جهان ساختم اما 
با درد تو هر ثانیه در حال نبردم 
تو دور شدی از من و با این همه یک عمر 
من غیر تو حتا به کسی فکر نکردم 

من خسته تن از این همه تاوان جدایی
ای بی‌خبر از حال من امروز کجایی 
من صبر نکردم که به این روز بیفتم 
انقدر نگو صبر کنم تا تو بیایی 
ای دوست کجایی؟ 

انقدر که راحت به خودم سخت گرفتم 
از عشق شده باور من درد کشیدن 
گیرم همه آینده‌ی من پاک شد از تو 
با خاطره‌های تو چه باید بکنم من 

من خسته‌ام از این همه تاوان جدایی 
ای بی‌خبر از حال من امروز کجایی 
من صبر نکردم که به این روز بیفتم 
انقدر نگو صبر کنم تا تو بیایی 
ای دوست کجایی؟

اینجا خلاصه با همه جا فرق میکند

فرقی نمیکند که چرا فرق میکند!
شبهای جمعه کرب و بلا، فرق میکند

بی شک گدای کرببلا، هر چه هم ندار
با یک گدای بی سر و پا فرق میکند

اصلا گدای شاه شدن، پادشاهی است!
اینجا حساب شاه و گدا فرق میکند

هر روضه خوان اهل دلی لمس کرده است
در این دیار، سوز صدا فرق میکند

دریای رحمت است بیابان این بهشت
اینجا خروش لطف خدا فرق میکند

هر جای کربلا فوران اجابت است
اما به زیر قبه دعا فرق میکند

با مکه و مدینه و قم، مشهد و نجف
اینجا خلاصه با همه جا فرق میکند

شب آخر

سکوتت را ندانستم، نگاهم را نفهمیدی 
نگفتم گفتنی‌ها رو، تو هم هرگز نپرسیدی 

شبی که شام آخر بود، به دست دوست خنجر بود 
میان عشق و آینه یه جنگ نابرابر بود 

چه جنگ نابرابری، چه دستی و چه خنجری 
چه قصه‌ی محقری، چه اول و چه آخری 

ندانستیم و دل بستیم، نپرسیدیم و پیوستیم 
ولی هرگز نفهمیدیم شکار سایه‌ها هستیم 

سفر با تو چه زیبا بود، به زیبایی رویا بود 
نمی‌دیدیم و می‌رفتیم، هزاران سایه با ما بود 

سکوتت را ندانستم، نگاهم را نفهمیدی 
نگفتم گفتنی‌ها رو، تو هم هرگز نپرسیدی 

در آن هنگامه‌ی تردید، در آن بن‌بست بی‌امید
در آن ساعت که باغ عشق به دست باد پرپر بود 
در آن ساعت هزاران سال به یک لحظه برابر بود 
شب آغاز تنهایی، شب پایان باور بود 

اردلان سرافراز

اشتیاق

بگذار سر به سینه ی من، تا که بشنوی
آهنگ اشتیاق دلی درد مند را
شاید که بیش از این مپسندی به کار عشق
آزار این رمیده ی سر در کمند را
بگذار سر به سینه ی من،تا بگویمت
اندوه چیست؟
عشق کدام است؟
غم کجاست؟
بگذار، تا بگویمت
این مرغ خسته دل
در هوای تو
از آشیان جداست
بیمار خنده های توام
بیشتربخند….بیشتر بخند
خورشید آرزوی منی
گرمتر بتاب…گرمتر بتاب
فریدون مشیری

میلاد دختر نبوت، همسر ولایت، مادر امامت، بر شما مبارک باد

خورشید زمینی خدا یا زهرا
ای زینت نام مصطفی یا زهرا
مدح تو همین بس که شدی تا محشر
همتای علی مرتضی یا زهرا